campament

    nòm m
  1. Lòc en terren dubèrt condicionat entà que s’i estongue gent de pas o que s’amassen per un motiu especiau.
  2. Lòc damb installacions fixes o a on s’establissen temporaument es tropes d’ua armada.

    3. Català: 1. càmping; campament, acampada f; 2. campament


    © Institut d'Estudis Aranesi - Acadèmia aranesa dera lengua occitana
    © per a la traducció al català: Enciclopèdia Catalana.