onor

    nòm m
  1. Qualitat morau que hè qu’es persones se compòrten segontes eth compliment deth que cren qu’ei corrècte e bon.
  2. Motiu d’orgulh e de bona reputacion.
  3. Demostracion que se hè a quauquarrés que merite era nòsta estima. Sin.: aunor.

    4. Català: 1. honor, honra f; 2. honor, honra f; 3. honor


    © Institut d'Estudis Aranesi - Acadèmia aranesa dera lengua occitana
    © per a la traducció al català: Enciclopèdia Catalana.