Es mostren 56626 resultats

afrontador
-a


<title type="display">afrontador</title>

Pronúncia: əfɾuntəðó
    adjectiu i masculí i femení
  1. [que ofèn] qui fait un affront, qui outrage, offenseur m.
    • [que avergonyeix] insultant -e, outrageant -e.
  2. [contigu] contigu -ë, limitrophe, proche.

afrontador
-a

 

afrontament

afrontament

 

afrontar


<title type="display">afrontar</title>

Pronúncia: əfɾuntá
    verb transitiu
  1. [acarar] affronter.
  2. figuradament [fer cara] affronter, faire face, faire front, braver. Afrontar la mort, els perills, braver la mort, le danger. Afrontar les conseqüències, faire face aux conséquences.
  3. [fer un afront] outrager, offenser, faire affront à, insulter.
  4. verb intransitiu
  5. [un terreny] être contigu -ë, être limitrophe, être attenant -e à, confiner à, être tout proche, être voisin -e, avoisiner tr.

afrontar

 

afrontat
-ada

afrontat
-ada

 

afrontós
-osa

afrontós
-osa

 

afruitat
-ada

afruitat
-ada

 

afta

afta

 

aftós
-osa

aftós
-osa

 

afuadís
-issa

afuadís
-issa

 

afuament

afuament