Es mostren 48356 resultats

ronger


<title type="display">ronger</title>

Pronúncia: ʀɔ̃ʒe
    verb transitiu
  1. rosegar.
  2. figuradament [corroder, attaquer] menjar-se pron, corroir, atacar. Cet acide a rongé le métal, aquest àcid s’ha menjat el metall .
    1. [tourmenter] remordir, rosegar.
    2. [miner] minar, soscavar, rosegar. C’est un mal qui ronge notre société, és un mal que rosega (que mina) la nostra societat.
    3. être rongé de vermine despectivament ésser ple -ena de polls.
  3. ronger son frein pròpiament i figuradament mossegar el fre (o refrenar-se).
  4. se ronger d’inquiétude figuradament consumir-se de neguit.
  5. se ronger les ongles (ou ronger ses ongles) rosegar-se (o menjar-se) les ungles.
  6. se ronger les sangs figuradament fer-se mala sang (o consumir-se).



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

ronger

 

rongeur
-euse


<title type="display">rongeur</title>

Pronúncia: ʀɔ̃ʒœʀ -øz
    adjectiu i masculí
  1. zoologia rosegador -a, rosegaire. Mammifère rongeur, mamífer rosegador.
  2. ver rongeur antigament i figuradament rosec (o rau-rau) de la consciència.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

rongeur
-euse

 

rônier

rônier

 

ronron

ronron

 

ronronnement

ronronnement

 

ronronner


<title type="display">ronronner</title>

Pronúncia: ʀɔ̃ʀɔne
    verb intransitiu
  1. fer rum-rum.
  2. figuradament deixar-se pron portar per la rutina.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

ronronner

 

röntgenthérapie

röntgenthérapie

 

roque

roque

 

roquefort

roquefort

 

roquentin


<title type="display">roquentin</title>

Pronúncia: ʀɔkɑ̃tɛ̃
masculí un vieux roquentin despectivament un vell ridícul que vol semblar jove.


© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

roquentin