Es mostren 594823 resultats

circonstance


<title type="display">circonstance</title>

Pronúncia: siʀkɔ̃stɑ̃s
    femení
  1. circumstància. Ils ont tenu compte des circonstances, han tingut en compte les circumstàncies.
  2. [situation favorable] circumstància, oportunitat, ocasió. Nous devons profiter de la circonstance, hem d’aprofitar la circumstància (o l’oportunitat, o l’ocasió).
  3. ce n’est pas de circonstance no és adequat (o està fora de lloc, o és inoportú, o és desavinent, o desentona).
  4. dans (ou pour) la circonstance per a la circumstància (o per a l’ocasió, o per a l’esdeveniment). Elle a écrit un poème pour la circonstance, ha escrit un poema per a l’ocasió.
  5. de circonstance de circumstància. C’était un discours de circonstance, ha estat un discurs de circumstància .
    familiarment de circumstàncies. Il a fait une figure de circonstance, ha fet cara de circumstàncies.
  6. se montrer (ou être) à la hauteur des circonstances mostrar-se al nivell (o a l’altura) de les circumstàncies.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

circonstance

circonstància

<title type="display">circonstància </title>

Body
    nòm f
  1. Cada ua des condicions, de temps, lòc, manèra… en qué un eveniment a lòc. Ex.: Es circonstàncies deth clima hèren a cambiar eth programa.
  2. Hèt segondari qu’acompanhe a un eveniment principau.
  3. Hèt desconeishut que pòt servir de basa entà inferir un eveniment. Ex.: Cau enumerar totes es circonstàncies deth crimen.

  4. Català: 1. circumstància: Les circumstàncies meteorològiques feren canviar el programa; 2. circumstància; 3. circumstància: Cal enumerar totes les circumstàncies del crim


    © Institut d'Estudis Aranesi - Acadèmia aranesa dera lengua occitana
    © per a la traducció al català: Enciclopèdia Catalana.

circonstància

circonstanciau

<title type="display">circonstanciau </title>

Body
    adj m f
  1. Qu’ei determinat per ua circonstància o que depen d’ua circonstància.
  2. Que non ei abituau e que sonque se hè en un moment determinat.

  3. Català: 1. circumstancial; 2. circumstancial, incidental


    © Institut d'Estudis Aranesi - Acadèmia aranesa dera lengua occitana
    © per a la traducció al català: Enciclopèdia Catalana.

circonstanciau

circonstancié
-iée


<title type="display">circonstancié</title>

Pronúncia: siʀkɔ̃stɑ̃sje
adjectiu detallat -ada. Élaborer un rapport circonstancié, elaborar un informe detallat.


© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

circonstancié
-iée

circonstanciel
-ielle


<title type="display">circonstanciel</title>

Pronúncia: siʀkɔ̃stɑ̃sjɛl
    adjectiu
  1. circumstancial.
  2. complément circonstanciel gramàtica complement circumstancial.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

circonstanciel
-ielle

circonvallation

circonvallation

circonvenir


<title type="display">circonvenir</title>

Pronúncia: siʀkɔ̃v(ə)niʀ
    verb transitiu
  1. envoltar, oprimir envoltant.
  2. figuradament procurar de seduir.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

circonvenir

circonvoisin
-ine

circonvoisin
-ine

circonvolution


<title type="display">circonvolution</title>

Pronúncia: siʀkɔ̃vɔlysjɔ̃
    femení
  1. circumvolució.
  2. circonvolutions cérébrales anatomia circumvolucions cerebrals.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

circonvolution

circuïció

circuïció