Es mostren 594823 resultats

alteratiu
| alterativa


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">alteratiu</title>

Accessory
Partició sil·làbica: al_te_ra_tiu
Etimologia: formació culta analògica sobre la base del ll. alteratus, -a, -um, participi de alterare ‘alterar’ 1a font: s. XV
Body
adjectiu Que té la virtut d’alterar, especialment que gradualment produeix un canvi. Medicaments alteratius.

alteratiu
| alterativa

alterativo
-va

alterativo
-va

altercació

altercació

altercació

altercació

altercació


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">altercació</title>

Accessory
Partició sil·làbica: al_ter_ca_ci_ó
Etimologia: del ll. altercatio, -ōnis, íd. 1a font: 1392
Body
    femení
    1. Acció d’altercar;
    2. l’efecte.
  1. dret romà En els processos i les causes criminals, tràmit del diàleg entre els advocats o els representants de les parts en litigi.
  2. història del dret A l’edat mitjana, qüestió o reclamació, tant en plet com extrajudicialment.

altercació

altercació

altercació

altercació

altercació

altercació

altercació

altercacion

<title type="display">altercacion </title>

Body
    nòm f Accion e efècte d’altercar.

    Català: altercació, altercat m


    © Institut d'Estudis Aranesi - Acadèmia aranesa dera lengua occitana
    © per a la traducció al català: Enciclopèdia Catalana.

altercacion

altercación

altercación