Es mostren 594823 resultats

atordir


<title type="display">atordir</title>

Body
    1. INFINITIU

    2. atordir
    1. GERUNDI

    2. atordint
    1. PARTICIPI

    2. atordit
    3. atordida
    4. atordits
    5. atordides
    1. INDICATIU

      1. PRESENT

      2. atordeixo
      3. atordeixes
      4. atordeix
      5. atordim
      6. atordiu
      7. atordeixen
      1. IMPERFET

      2. atordia
      3. atordies
      4. atordia
      5. atordíem
      6. atordíeu
      7. atordien
      1. PASSAT

      2. atordí
      3. atordires
      4. atordí
      5. atordírem
      6. atordíreu
      7. atordiren
      1. FUTUR

      2. atordiré
      3. atordiràs
      4. atordirà
      5. atordirem
      6. atordireu
      7. atordiran
      1. CONDICIONAL

      2. atordiria
      3. atordiries
      4. atordiria
      5. atordiríem
      6. atordiríeu
      7. atordirien
    1. SUBJUNTIU

      1. PRESENT

      2. atordeixi
      3. atordeixis
      4. atordeixi
      5. atordim
      6. atordiu
      7. atordeixin
      1. IMPERFET

      2. atordís
      3. atordissis
      4. atordís
      5. atordíssim
      6. atordíssiu
      7. atordissin
    1. IMPERATIU

    2. atordeix
    3. atordeixi
    4. atordim
    5. atordiu
    6. atordeixin

atordir

atordir

atordir

atordir


<title type="display">atordir</title>

  1. (≠ estordir)
    Pertorbar els sentits per efecte d'un cop, d'un soroll extraordinari.
    atarantar
    fer cloquejar el cap (a algú)
    atabalar (→)
    desesmar o fer perdre l'esma
    esbaltir (≠ abaltir)
    atracallar
    atribolar
  2. Fig. Fer perdre la serenitat o la presència d'esperit.
    atorrollar
    fer perdre el cap (o la testa)
    fer perdre l'oremus
    destemptar, posar algú en un estat d'esperit de no saber cap a on decantar-se.
    fer perdre la carta de navegar
    desconcertar



© Manuel Franquesa

atordir

atordir


<title type="display">atordir</title>

Pronúncia: əturdí
    verb transitiu
  1. [per efecte d’un cop] to stun, daze.
  2. [d’una droga, d’un vi, etc.] to stupefy, fuddle.
  3. [d’un moviment] to make giddy.
  4. figuradament to stun, dumbfound.
  5. to bewilder, confuse.

atordir

atordir


<title type="display">atordir</title>

    verb transitiu
  1. betäuben (durch einen Schlag, Krach).
  2. figuradament verblüffen, aus der Fassung bringen.
  3. verb reflexiu
  4. verwirrt werden.



© Günther Haensch i Abadia de Montserrat

atordir

atordir

atordir

atordir

<title type="display">atordir</title>

verb Un soroll molt fort, un cop o una gran impressió ens atordeix quan ens deixa sense poder pensar i com si no tinguéssim sentits. Quan veuen un accident, algunes persones s'atordeixen i no saben què han de fer.

atordir

atordir


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">atordir</title>

Accessory
Etimologia: variant de estordir, der. de tord 1a font: 1696, DLac.
Body
    verb transitiu
  1. Pertorbar els sentits per efecte d’un cop, d’un soroll extraordinari. Ha quedat tan atordit després de la patacada que de moment no pot conduir.
  2. figuradament Fer perdre la serenitat, la presència d’esperit, el cap. Tantes presses m’atordeixen.

atordir

atordir

atordir

atorgable

atorgable