Es mostren 594823 resultats

auditeur
-trice


<title type="display">auditeur</title>

Pronúncia: oditœʀ -tʀis
    masculí i femení
  1. [qui écoute] oient, oïdor -a.
  2. [chargé de l’audit] auditor -a.
  3. auditeur libre lliure oient.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

auditeur
-trice

auditif
-ive

auditif
-ive

audition

audition

audition


<title type="display">audition</title>

    noun
  1. Music audició, prova.
  2. Theatre & Cinematography càsting, prova.
  3. transitive verb
  4. escoltar l'audició de.
  5. the producer auditioned several people for the role of Macbeth el productor va escoltar l'audició d'algunes persones per al paper de Macbeth.
  6. he was auditioned for the part of Pinkerton el van escoltar per a fer el paper de Pinkerton.
  7. intransitive verb
  8. donar una audició (for per).

audition

auditionner


<title type="display">auditionner</title>

Pronúncia: odisjɔne
    verb transitiu
  1. assistir a una audició de.
  2. escoltar (un artista) abans de contractar-lo.
  3. verb intransitiu
  4. oferir una audició per obtenir una contractació.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

auditionner

auditiu
-iva

auditiu
-iva

auditiu
| auditiva


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">auditiu</title>

Accessory
Partició sil·làbica: au_di_tiu
Etimologia: formació culta analògica sobre la base del ll. auditus, -a, -um, participi del ll. audīre ‘oir’ 1a font: s. XIV, Llull
Body
    adjectiu
  1. Relatiu o pertanyent al sentit de l’oïda o a l’òrgan de l’audició. Conducte auditiu.
  2. Que té el poder d’oir. Aparell auditiu.

auditiu
| auditiva

auditiu
-iva

auditiu
-iva

auditiu
-iva

auditiu
-iva

auditiu
-iva

auditiu
-iva