<title type="display">baladrejar</title> verb intransitiu vociare, sbraitare, gridare, urlare, strepitare, schiamazzare.
<title type="display">baladrejar</title> [! Conjugació: amb G davant E, I] verb Fer crits, moure escàndol. Algunes persones no saben parlar tranquil·lament, només baladregen. baladreig, baladrer
<ptr type="DIEC_2nd_ed"/> <title type="display">baladrejar</title> Accessory Etimologia: de l’ant. baladrar, ll. *balatrare, relacionat amb el ll. familiar balatro, -ōnis ‘xerraire’ 1a font: 1507, Nebrija-Busa Body verb intransitiu Cridar esvalotant.
<title type="display">baladrer</title> Pronúncia: bələðɾé adjectiu vociferous, loud, loudmouthed. loquacious, garrulous. noisy. masculí i femení pejorativament loudmouth.
<title type="display">baladrer</title> adjectiu i femení vociatore -trice, schiamazzatore -trice, urlatore -trice.
<title type="display">baladrer</title> adjectiu grölend, lärmend, krakeelend. großmäulig. masculí i femení Schreihals m. Großmaul n. © Günther Haensch i Abadia de Montserrat
<title type="display">baladrer</title> Pronúncia: bələðɾé adjectiu i masculí i femení qui crie, vocifère.