Es mostren 594823 resultats

accomodateur
-trice

accomodateur
-trice

accompagnateur
-trice

accompagnateur
-trice

accompagnement

accompagnement

accompagner


<title type="display">accompagner</title>

Pronúncia: akɔ̃paɲe
    verb transitiu
  1. acompanyar.
  2. música acompanyar.
  3. verb pronominal
  4. acompanyar-se, anar acompanyat -ada.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

accompagner

accompaniment

accompaniment

accompanist

accompanist

accompany


<title type="display">accompany</title>

Pronúncia: əˈkʌmpənɪ
    transitive verb
  1. acompanyar.
  2. he accompanied his words with a smile va acompanyar els seus mots amb un somriure.
  3. he will accompany her on the piano ell l'acompanyarà al piano.
  4. to be accompanied by someone anar acompanyat d'algú, anar acompanyat per algú.

accompany

accompli
-ie


<title type="display">accompli</title>

Pronúncia: akɔ̃pli
    adjectiu
  1. acomplert -a, complert -a, complit -ida. La satisfaction du devoir accompli, la satisfacció del deure complert.
  2. [parfait] perfecte -a, immillorable, incomparable, ideal. Une épouse accomplie, una esposa ideal. Un homme accompli, un home perfecte (com cal).
  3. [terminé] complit -ida, sencer -a. Dix années accomplies, deu anys complits (sencers).
  4. le fait accompli el fet complert (o consumat), o els fets pl consumats. Ils ont été mis devant le fait accompli, els han posat davant els fets consumats.
  5. masculí
  6. gramàtica acomplert.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

accompli
-ie

accomplice

accomplice

accomplir


<title type="display">accomplir</title>

Pronúncia: akɔ̃pliʀ
    verb transitiu
  1. acomplir, complir. Il avait accompli sa mission, havia acomplert la seva missió.
  2. [remplir] complir. Elle a accompli son vœu, ha complert el seu desig.
  3. [effectuer] realitzar, dur a terme, portar a terme, efectuar lit, executar lit. Il était résolu à accomplir ce qu’il avait projeté, estava decidit a realitzar allò que havia projectat.
  4. verb pronominal
  5. [avoir lieu] realitzar-se, acomplir-se, esdevenir-se.
  6. [se réaliser] realitzar-se. Il s’accomplissait dans le travail, es realitzava en la feina.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

accomplir