intrigar

Accessory
Etimologia: del fr. intriguer, primer ‘embolicar’ i després ‘maquinar’, i aquest, de l’it. intrigare ‘embolicar’, ll. intricare, íd. (cf. intricar)
Body
    verb
  1. intransitiu Maquinar intrigues. Els opositors intrigaven per enderrocar el règim.
  2. transitiu Excitar en algú una curiositat inquieta. Això m’intriga molt.