Es mostren 594823 resultats

apuntar2


<title type="display">apuntar</title><lbl type="homograph">2</lbl>

    verb transitiu
  1. (an)stecken (nur die Spitze).
  2. [provisorisch] (an)heften.
  3. [Waffe] richten (auf ac).
  4. apuntar una agulla en un coixí eine Nadel in ein Kissen stecken.
  5. no toquis el llaç, que només està apuntat! fass die Schleife nicht an, sie ist nur angesteckt bzw angeheftet!
  6. li va apuntar l'espasa al pit er setzte ihm das Schwert auf die Brust.
  7. em va apuntar el revòlver er richtete den Revolver auf mich.
  8. verb intransitiu
  9. zielen.
  10. figuradament hin-weisen, -deuten.
  11. apuntar bé (malament) gut (schlecht) zielen.
  12. apuntar a (algú) al cap auf jemandes Kopf zielen.
  13. tots els indicis apunten a ETA alle Indizien deuten auf ETA hin.
  14. verb intransitiu
  15. sich zu zeigen beginnen, zum Vorschein kommen.
  16. el blat ja apunta der Weizen sprießt schon.
  17. ja apunta el dia der Tag bricht schon an.
  18. li apunten les dents seine Zähne brechen durch.
  19. figuradament ja apunten les primeres discrepàncies die ersten Meinungsverschiedenheiten treten schon zutage.



  20. Vegeu també:
    apuntar1



© Günther Haensch i Abadia de Montserrat

apuntar2

apuntar2


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">apuntar</title><lbl type="homograph">2</lbl>

Accessory
Etimologia: de punta
Body
    verb
  1. transitiu Fixar (una agulla, etc.) introduint-ne solament la punta.
  2. transitiu
    1. Subjectar provisionalment, no gaire fort, amb agulles, claus apuntats, etc. Apunta aquest llistó: després ja el clavaràs bé.
    2. fusteria Fixar provisionalment i lleugerament qualsevol peça de fusta a una altra amb puntes o claus, abans de clavar-la definitivament.
    3. tecnologia Fixar dues parts metàl·liques, amb punts de soldadura, d’una manera lleugera i provisional, abans de soldar-les.
  3. transitiu
    1. Dirigir la punta (d’una arma) hostilment. Li apuntà un punyal al coll.
    2. per extensió armament Disposar una arma de manera que, quan sigui disparada, el projectil toqui l’objectiu.
    3. usat absolutament Apunteu! Foc!
  4. transitiu Assenyalar cap a (una cosa o una persona). La víctima apuntava amb el dit l’assassí.
  5. transitiu Fer punteria (amb una arma, amb un projectil). Li apuntava la bola de neu al cap.
  6. intransitiu Començar a sortir, a manifestar-se. Apuntar el dia, l’alba. Apuntar-li a un infant les dents. El blat ja apunta.



  7. Vegeu també:
    apuntar1

apuntar2

apuntat
-ada

apuntat

    adjectiu
  1. [que té punta] apuntado -da.
  2. plural heràldica apuntados -das.

apuntat
-ada

apuntat
-ada

apuntat
-ada

apuntat
| apuntada

apuntat
| apuntada

apuntat
-ada

apuntat
-ada

apunte


<title type="display">apunte</title>

    masculí
  1. [nota] apunt, nota f.
  2. [bosquejo] apunt.
  3. teatre [apuntador] apuntador.
  4. teatre [texto] paper.
  5. teatre [traspunte] traspunt.
  6. [en el juego] jugador.
  7. [puesta] posta f.
  8. [granuja] brivall, rufià, belitre.
  9. [persona extravagante] excèntric -a, extravagant.
  10. plural apunts. Tomar apuntes, prendre apunts.
  11. llevar el apunte americanisme [corresponder] pagar amb la mateixa moneda.

apunte

apuntillar

apuntillar

apunyalar

apunyalar

apunyalar

apunyalar