Es mostren 594823 resultats

tirassar

tirassar

verb transitiu agricultura [palla, gra, etc] recoger [con la rastra o con el recogedor].

tirassar

tirassar


<title type="display">tirassar</title>

Body
    1. INFINITIU

    2. tirassar
    1. GERUNDI

    2. tirassant
    1. PARTICIPI

    2. tirassat
    3. tirassada
    4. tirassats
    5. tirassades
    1. INDICATIU

      1. PRESENT

      2. tirasso
      3. tirasses
      4. tirassa
      5. tirassem
      6. tirasseu
      7. tirassen
      1. IMPERFET

      2. tirassava
      3. tirassaves
      4. tirassava
      5. tirassàvem
      6. tirassàveu
      7. tirassaven
      1. PASSAT

      2. tirassí
      3. tirassares
      4. tirassà
      5. tirassàrem
      6. tirassàreu
      7. tirassaren
      1. FUTUR

      2. tirassaré
      3. tirassaràs
      4. tirassarà
      5. tirassarem
      6. tirassareu
      7. tirassaran
      1. CONDICIONAL

      2. tirassaria
      3. tirassaries
      4. tirassaria
      5. tirassaríem
      6. tirassaríeu
      7. tirassarien
    1. SUBJUNTIU

      1. PRESENT

      2. tirassi
      3. tirassis
      4. tirassi
      5. tirassem
      6. tirasseu
      7. tirassin
      1. IMPERFET

      2. tirassés
      3. tirassessis
      4. tirassés
      5. tirasséssim
      6. tirasséssiu
      7. tirassessin
    1. IMPERATIU

    2. tirassa
    3. tirassi
    4. tirassem
    5. tirasseu
    6. tirassin

tirassar

tirassar


<ptr type="DIEC_2nd_ed"/>
<title type="display">tirassar</title>

Accessory
Etimologia: de tirar 1a font: 1272, CTort.
Body
    verb transitiu
  1. antigament
    1. Arrossegar.
    2. especialment Aplicar el turment consistent a arrossegar un reu per terra, lligat a la cua d’un animal.
    1. agricultura Manejar el tiràs, recollir palla, gra, etc., amb el tiràs.
    2. Passar el tiràs de neteja.
  2. transports Transportar terra, herba, troncs, etc., amb el tiràs.

tirassar

tirassar

tirassar

tirassar

tirassar

tirassar

tirassar

tirasse


<title type="display">tirasse</title>

Pronúncia: tiʀas
    femení
  1. xarxa, filat m, tela per a caçar guatlles i perdius.
  2. música acoblament entre teclats i pedals de l’orgue.
    • dispositiu d’acoblament d’un orgue.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

tirasse

tirat

tirat

tirat


<title type="display">tirat</title>

    masculí
  1. [d'una línia, d'un camí] trazado.
  2. [d'una persona] aire, pinta f, aspecto. Una jove alta, elegant, amb tirat de reina, una joven alta, elegante, con aire de reina.
  3. [inclinació, propensió] inclinación, propensión, tendencia f. Té molt tirat a fer tal cosa, tiene mucha inclinación a hacer tal cosa.

tirat

tirat

tirat